Stichting Rafa-Zorg begon met een team van twee woonbegeleiders en één persoonlijk begeleider. Toen het aantal bewoners toenam, nam ook onze wens om te professionaliseren toe. Wij hechten veel waarde aan de kwaliteit van onze zorg. We willen bijvoorbeeld graag dat er altijd een woonbegeleider aanwezig is. Zo hebben de bewoners altijd iemand om op terug te vallen.
Woonbegeleiders zijn het dagelijkse aanspreekpunt voor de bewoners. Eén van hen is altijd aanwezig, zelfs ‘s nachts. Woonbegeleiders zijn er om een praatje mee te maken, praktische hulp van te vragen, of gewoon een gezellige tijd mee te hebben.
Persoonlijk begeleiders coördineren de zorg voor de bewoner. Samen met de bewoner maakt de persoonlijk begeleider een zorgplan waarin de doelen in kaart gebracht worden en wordt besproken welke specifieke begeleiding nodig is. Wekelijks heeft een bewoner een gesprek met de persoonlijk begeleider om te bespreken hoe het herstelproces verloopt.
Aan het begin was de grens tussen woonbegeleiders en persoonlijk begeleiders heel duidelijk, maar in de praktijk is gebleken dat het heel handig kan zijn als begeleiders op verschillende momenten verschillende rollen vervullen. Daarom zijn er momenteel drie begeleiders die zowel woon- als persoonlijk begeleider zijn. Daarnaast bestaat ons team uit drie woonbegeleiders, één persoonlijk begeleider, en twee medewerkers in ondersteunende rollen. Bovendien hebben we af en toe de eer om een stagiair te ondersteunen in zijn of haar leerproces.
